Saklansan da bulurum seni güzellik!

Kayıtlar

2017 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Tümünü göster

Gülümseyen Van Gogh: "Çiçek Açan Badem Ağacı"

- Nisan 14, 2017

1890 yılının sıcak bir temmuz günü tek başına çıktığı gezintilerden birinde göğsüne bir kurşun sıkarak yaşamına son vermek ister Vincent van Gogh. Kim bilir, belki de pişman, yaralı halde kaldığı hana dönmeyi başarır. Ancak doktorunun ve haberi duyar duymaz gelen küçük kardeşi Theo’nun tüm çabalarına rağmen hayata veda eder. Sanat hayatı boyunca onu hep destekleyen küçük kardeşi Theo, ağabeyinin ölümünden sonra felç geçirir ve çok geçmeden o da hayata gözlerini yumar. Geride Vincent van Gogh imzalı yüzlerce eser, Theo’nun eşi Jo ve oğulları küçük Vincent kalır. *** Amsterdam’ın güneyinde, Museum Square denilen bölgede bulunan üç önemli müzeden biri Van Gogh Müzesi. 1973 yılında açılmış ve 2015 yılında Hollanda’nın en çok ziyaret edilen 2. müzesi olmuş. Yeniyetme bir sanatsever olarak, Van Gogh Müzesi benim de ikinci durağım olmuştu. Yorgunluğuma rağmen büyük bir keyifle gezdiğim bu müzeden bana kalan en güzel iki şeyi paylaşacağım bugün. Bunlardan ilki müzenin sonuna d

Paylaşmaya Övgü

Dünya anlaşılmayı bekleyen insanlarla dolmuş ve şişmiş durumda. Anlaşılmadığımızdan yakınıyoruz pekçoğumuz, ne kadar anlamaya çalıştığımızı düşünmeden. Oysa birileri bir yerlerden başlamalı, anlamaya çalışmalı ki bu kısır döngü bir son bulsun. İşte ben en çok buna talibim galiba şu kısacık hayatımda; anlamaya çalışıyorum. Anlıyorum diyemiyorum henüz, anlamak zor iş. Fakat elimden geleni yapıyorum anlayabilmek için benim gibi olmayan onbinlercesini.

İşte bu yüzden ben okurum, kendimi bildim bileli okurum, en çok kitap ve dergi. Gezerim sonra, küçücük de olsa bir seyahat imkanım varsa, değerlendiririm her nereye olursa, küçük bir taşra kasabası veya büyük bir metropol, haritada önemsiz bir nokta veya kocaman bir kıta. Izlerim sonra, dizi, film, belgesel, animasyon, ruhumun kaldırabildiği çeşitlilikte bulabildiğim, denk geldiğim pekçok görseli takip ederim. Tiyatro, sinema, konser, sergi, yine mümkün olduğunca. Müze gezmeyi sevenlerdenim. Etik ve vicdani olarak doğru bulmasam da, kafeslerin ardındaki gözleri her gördüğümde içim ezilse de, hayvanat bahçelerini de gezerim bir kereye mahsus olmak üzere. Müziksiz yaşayamayanlardanım. Yürürken yolda ağaçlara ve çiçeklere, sokak hayvanlarına ve kuşlara kulak veririm. Ve dinlerim ben insanları; bir taksi şoförünü, bir yaşlı teyzeyi, bir apartman görevlisini veya bir öğretmeni, bana gülümseyen ve bir şeyler anlatan herkesi dinlerim. Ne kadar çok açarsam kulaklarımı, gözlerimi ve ruhumu, o kadar iyi anlayabilirim dünyada anlaşılmayı bekleyen herkesi ve her şeyi. "Çünkü bir karnabaharın bile bir kalbi vardır," bilirim.

Ve ben paylaşmanın mutluluğunu tecrübe edebilenlerdenim. Beni mutlu eden bir şeyi ne zaman biriyle paylaşsam, mutluluğumun katlanarak arttığını her seferinde hissettim. İşte en çok da bu yüzden, bugüne kadar kişisel sosyal medya hesaplarımdan yaptığım paylaşımları daha sistematik ve özgür bir şekilde buradan yürütmeye karar verdim. Dondurma kutuları gibi, rengarenk ve pek çeşitli, o gün gözüme çarpan, ruhumu okşayan ve paylaşmaya değer bulduğum her şey burada bizlerle olacak bundan sonra.

Sevgiyle..