Saklansan da bulurum seni güzellik!

Kayıtlar

Mart, 2018 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Tümünü göster

Goethe'nin İtalya Seyahati'nden Bize Kalan

- Mart 30, 2018

Küçük bir sırt çantasıyla bir başka ülkeye haftasonu için bile seyahat planı yapabildiğimiz günlerdeyiz. Gelişen teknoloji, ulaşım araçları, artan çalışma saatleri ve bitmeyen sorumluluklar aslında bizi farkında olmadan haftasonlarına hapsediyor, sıkıştırıyor. Koca bir şehri gezebilmek ve anlayabilmek için bir haftasonu ne kadar yeterli olabilir ki? Teknoloji ve ulaşım araçlarının bu kadar gelişmiş ve yaygın olmadığı dönemlerde insanlar daha az seyahat edebiliyor fakat seyahat imkanı olan şanslı azınlık daha uzun ve detaylı seyahatler gerçekleştirebiliyordu. Bu durum, bana göre, bu seyahatleri ve bu seyahatler boyunca tutulan günlük ve notları daha kıymetli hale getiriyor. Bugünün şartlarında planladığımız bir seyahat, bırakın bölgeyi ve ülkeyi, plan dahilinde olan şehirleri dahi hakkıyla gezmeye yetmiyor. Hele hele böyle uzun notlar tutmaya, detaylar kaydetmeye asla izin vermiyor. Bu da seyahatlerimizden geriye çok az şeyin kalmasına sebep oluyor. “ ... çünkü hakiki bir iç va

Paylaşmaya Övgü

Dünya anlaşılmayı bekleyen insanlarla dolmuş ve şişmiş durumda. Anlaşılmadığımızdan yakınıyoruz pekçoğumuz, ne kadar anlamaya çalıştığımızı düşünmeden. Oysa birileri bir yerlerden başlamalı, anlamaya çalışmalı ki bu kısır döngü bir son bulsun. İşte ben en çok buna talibim galiba şu kısacık hayatımda; anlamaya çalışıyorum. Anlıyorum diyemiyorum henüz, anlamak zor iş. Fakat elimden geleni yapıyorum anlayabilmek için benim gibi olmayan onbinlercesini.

İşte bu yüzden ben okurum, kendimi bildim bileli okurum, en çok kitap ve dergi. Gezerim sonra, küçücük de olsa bir seyahat imkanım varsa, değerlendiririm her nereye olursa, küçük bir taşra kasabası veya büyük bir metropol, haritada önemsiz bir nokta veya kocaman bir kıta. Izlerim sonra, dizi, film, belgesel, animasyon, ruhumun kaldırabildiği çeşitlilikte bulabildiğim, denk geldiğim pekçok görseli takip ederim. Tiyatro, sinema, konser, sergi, yine mümkün olduğunca. Müze gezmeyi sevenlerdenim. Etik ve vicdani olarak doğru bulmasam da, kafeslerin ardındaki gözleri her gördüğümde içim ezilse de, hayvanat bahçelerini de gezerim bir kereye mahsus olmak üzere. Müziksiz yaşayamayanlardanım. Yürürken yolda ağaçlara ve çiçeklere, sokak hayvanlarına ve kuşlara kulak veririm. Ve dinlerim ben insanları; bir taksi şoförünü, bir yaşlı teyzeyi, bir apartman görevlisini veya bir öğretmeni, bana gülümseyen ve bir şeyler anlatan herkesi dinlerim. Ne kadar çok açarsam kulaklarımı, gözlerimi ve ruhumu, o kadar iyi anlayabilirim dünyada anlaşılmayı bekleyen herkesi ve her şeyi. "Çünkü bir karnabaharın bile bir kalbi vardır," bilirim.

Ve ben paylaşmanın mutluluğunu tecrübe edebilenlerdenim. Beni mutlu eden bir şeyi ne zaman biriyle paylaşsam, mutluluğumun katlanarak arttığını her seferinde hissettim. İşte en çok da bu yüzden, bugüne kadar kişisel sosyal medya hesaplarımdan yaptığım paylaşımları daha sistematik ve özgür bir şekilde buradan yürütmeye karar verdim. Dondurma kutuları gibi, rengarenk ve pek çeşitli, o gün gözüme çarpan, ruhumu okşayan ve paylaşmaya değer bulduğum her şey burada bizlerle olacak bundan sonra.

Sevgiyle..