Saklansan da bulurum seni güzellik!

Kayıtlar

Şubat, 2019 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Tümünü göster

İtalyan Kahve Kültürü ve Starbucks Milano

- Şubat 28, 2019

Starbucks kafeler, içerik ve konseptleriyle olduğu kadar oluşturdukları marka değeriyle de insanları kendilerine çeken mekanlar biliyorsunuz, özellikle gençleri, üniversite öğrencilerini ve bayaz yakalıları. Hatta Türkiye’de iş öyle bir hal aldı ki, üzerinde “Starbucks” yazılı “cup”larla sokakta yürümek bile bir statü göstergesi olmaya başladı çoğu kişi için. Kahve içmenin de markası vardı yani artık. İsmini Moby Dick kitabındaki ikinci kaptanın adından alan Starbucks, bugün dünya üzerinde 29 binden fazla şubesi olan dev bir kahve zinciri! Üniversite için Amerika’ya gidene kadar Starbucks çılgınlığını anlamsız bulur, bir parçası olmamaya özen gösterirdim. Fakat orada odamdan ve kütüphaneden sıkıldığım zamanlarda ders çalışabileceğim, interneti ve rahat koltukları olan, acıktığımda kahvemin yanına alabileceğim tatlı/tuzlu yiyecek alternatifleriyle istediğim kadar kalabileceğim en yakın yer kampüs yakınındaki Starbucks’tı ve kısa sürede ben de oranın müdavimi olmuştum. Ü

Paylaşmaya Övgü

Dünya anlaşılmayı bekleyen insanlarla dolmuş ve şişmiş durumda. Anlaşılmadığımızdan yakınıyoruz pekçoğumuz, ne kadar anlamaya çalıştığımızı düşünmeden. Oysa birileri bir yerlerden başlamalı, anlamaya çalışmalı ki bu kısır döngü bir son bulsun. İşte ben en çok buna talibim galiba şu kısacık hayatımda; anlamaya çalışıyorum. Anlıyorum diyemiyorum henüz, anlamak zor iş. Fakat elimden geleni yapıyorum anlayabilmek için benim gibi olmayan onbinlercesini.

İşte bu yüzden ben okurum, kendimi bildim bileli okurum, en çok kitap ve dergi. Gezerim sonra, küçücük de olsa bir seyahat imkanım varsa, değerlendiririm her nereye olursa, küçük bir taşra kasabası veya büyük bir metropol, haritada önemsiz bir nokta veya kocaman bir kıta. Izlerim sonra, dizi, film, belgesel, animasyon, ruhumun kaldırabildiği çeşitlilikte bulabildiğim, denk geldiğim pekçok görseli takip ederim. Tiyatro, sinema, konser, sergi, yine mümkün olduğunca. Müze gezmeyi sevenlerdenim. Etik ve vicdani olarak doğru bulmasam da, kafeslerin ardındaki gözleri her gördüğümde içim ezilse de, hayvanat bahçelerini de gezerim bir kereye mahsus olmak üzere. Müziksiz yaşayamayanlardanım. Yürürken yolda ağaçlara ve çiçeklere, sokak hayvanlarına ve kuşlara kulak veririm. Ve dinlerim ben insanları; bir taksi şoförünü, bir yaşlı teyzeyi, bir apartman görevlisini veya bir öğretmeni, bana gülümseyen ve bir şeyler anlatan herkesi dinlerim. Ne kadar çok açarsam kulaklarımı, gözlerimi ve ruhumu, o kadar iyi anlayabilirim dünyada anlaşılmayı bekleyen herkesi ve her şeyi. "Çünkü bir karnabaharın bile bir kalbi vardır," bilirim.

Ve ben paylaşmanın mutluluğunu tecrübe edebilenlerdenim. Beni mutlu eden bir şeyi ne zaman biriyle paylaşsam, mutluluğumun katlanarak arttığını her seferinde hissettim. İşte en çok da bu yüzden, bugüne kadar kişisel sosyal medya hesaplarımdan yaptığım paylaşımları daha sistematik ve özgür bir şekilde buradan yürütmeye karar verdim. Dondurma kutuları gibi, rengarenk ve pek çeşitli, o gün gözüme çarpan, ruhumu okşayan ve paylaşmaya değer bulduğum her şey burada bizlerle olacak bundan sonra.

Sevgiyle..