Saklansan da bulurum seni güzellik!

  Kronik Kitap etiketiyle bu sene ilk baskısını yapan ve oldukça da popüler olan İlber Ortaylı’nın Yenal Bilici ile yaptığı söyleşi tarzındaki “Bir Ömür Nasıl Yaşanır?” isimli kitabın kendisi de, İlber Hoca’nın üslubunun da katkısıyla en az ismi kadar iddialı.             “… İlber Hoca bu kitapta, bir insanın, çocukluktan itibaren hayatın hemen her alanında ihtiyaç duyacağı çözümleri nasıl bulabileceğini örnekler vererek anlatıyor. ‘Herkes kendi talihinin mimarıdır’ sözünü hatırlatarak, kendi yolunu çizmenin ne anlama geldiğini tüm kritik noktalarıyla yorumluyor. Bir ömrü hakkıyla yaşayabilmek ve yaşanan her andan tat alabilmek için önce ne lazımdır? İnsan hayatı kaç dönemden oluşur ve her bir dönemde neleri tecrübe etmek gerekir? İnsan kimden, ne öğrenebilir? Kendi kendini yetiştirmek nasıl mümkün olur? Bir dil, en iyi nasıl ve ne zaman öğrenilir? Sorumluluk sahibi bir insan, kendisi veya çocukları için nasıl bir eğitim modeli aramalıdır? En

Bugün Türkiye’de ve çoğu ülkede şehrin sokaklarında yaşamaya mahkum, hepimizin iyi kötü bir şekilde aşinası olduğumuz hayvanlar var. Avrupa ve Amerika kıtalarındaki pek çok ülkede ise sokakta hayvan görmek hele ki kedi veya köpek, pek mümkün değil. Önceleri, tüm kedi ve köpeklerin birer yuvası olmasından, yoksa da gelişmiş ülke kanunlarıyla bir şekilde yuvalandırıldıklarından veya korunaklı barınaklarda yer verildiğinden böyle olduğunu sanıyordum. Elbette bunlar da doğru, çok sayıda sivil toplum örgütü, özel barınaklar ve hayvan severler var ve terk edilen, sahipsiz çocuklara sahip çıkıyorlar. Fakat bir de madalyonun diğer yüzü var; kaderine terk edilen bu çocukların bir kısmı da kapatıldıkları barınaklarda, diğer bir deyişle toplama kamplarında, çaresizce öldürülecekleri günü bekliyorlar. Bizzat İtalya’da kendi yaşadığımız bölgede,   bunu yapan en az birkaç yer biliyoruz: sahiplenilmek için onlara belli bir süre tanınıyor, süreleri dolduğundaysa steril (!) koşullarda öldürülüp yok ed