Saklansan da bulurum seni güzellik!

Kayıtlar

Eylül, 2015 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Tümünü göster

''Anne Ben Afrika'ya Taşınıyorum''

- Eylül 17, 2015

"Elif Şafak 'gidebileceğini bilmek'ten bahsetmişti bir zaman... Aslında gitmek istemese de, gidebileceğini bilmeye duyulan ihtiyaçtan söz etmişti. Bir tane 'an' seçiyorum bütün şu altı aylık maceramdan: Bir gece yarısı... Tek başına olmanın verdiği endişeden bacaklarım titreyerek çıktığım seyahatin ilk gecesi; bir yol kenarı otelinin bar-restoranında muşamba kaplı yağlı bir masada sunulan yemeğime girişmişim. Ortalık loş, yan masada telefon numaramı almaya çalışan üç Ganalı, kucağımda fotoğraf makinem. Yorgunum, koku yüzünden duş/tuvaletine adım atamadığım odam sebebiyle pisim. Çok mutluyum. Bir kadınım, 'Afrika'nın derinliklerinde' tek başıma seyahat ediyorum. Sadece seyahat değil yaptığım, ben burada çalışıyorum da üstelik. Evim var, yaşamın bir parçasıyım; burayı tanıyorum, çat pat dilini bile konuşuyorum. Ve tek başıma çıkıp gezebiliyorum. Çok mutluyum. 'Gidebileceğini bilmekten' bahsetmişti Elif Şafak... Dünyada böyle b...

Paylaşmaya Övgü

Dünya anlaşılmayı bekleyen insanlarla dolmuş ve şişmiş durumda. Anlaşılmadığımızdan yakınıyoruz pekçoğumuz, ne kadar anlamaya çalıştığımızı düşünmeden. Oysa birileri bir yerlerden başlamalı, anlamaya çalışmalı ki bu kısır döngü bir son bulsun. İşte ben en çok buna talibim galiba şu kısacık hayatımda; anlamaya çalışıyorum. Anlıyorum diyemiyorum henüz, anlamak zor iş. Fakat elimden geleni yapıyorum anlayabilmek için benim gibi olmayan onbinlercesini.

İşte bu yüzden ben okurum, kendimi bildim bileli okurum, en çok kitap ve dergi. Gezerim sonra, küçücük de olsa bir seyahat imkanım varsa, değerlendiririm her nereye olursa, küçük bir taşra kasabası veya büyük bir metropol, haritada önemsiz bir nokta veya kocaman bir kıta. Izlerim sonra, dizi, film, belgesel, animasyon, ruhumun kaldırabildiği çeşitlilikte bulabildiğim, denk geldiğim pekçok görseli takip ederim. Tiyatro, sinema, konser, sergi, yine mümkün olduğunca. Müze gezmeyi sevenlerdenim. Etik ve vicdani olarak doğru bulmasam da, kafeslerin ardındaki gözleri her gördüğümde içim ezilse de, hayvanat bahçelerini de gezerim bir kereye mahsus olmak üzere. Müziksiz yaşayamayanlardanım. Yürürken yolda ağaçlara ve çiçeklere, sokak hayvanlarına ve kuşlara kulak veririm. Ve dinlerim ben insanları; bir taksi şoförünü, bir yaşlı teyzeyi, bir apartman görevlisini veya bir öğretmeni, bana gülümseyen ve bir şeyler anlatan herkesi dinlerim. Ne kadar çok açarsam kulaklarımı, gözlerimi ve ruhumu, o kadar iyi anlayabilirim dünyada anlaşılmayı bekleyen herkesi ve her şeyi. "Çünkü bir karnabaharın bile bir kalbi vardır," bilirim.

Ve ben paylaşmanın mutluluğunu tecrübe edebilenlerdenim. Beni mutlu eden bir şeyi ne zaman biriyle paylaşsam, mutluluğumun katlanarak arttığını her seferinde hissettim. İşte en çok da bu yüzden, bugüne kadar kişisel sosyal medya hesaplarımdan yaptığım paylaşımları daha sistematik ve özgür bir şekilde buradan yürütmeye karar verdim. Dondurma kutuları gibi, rengarenk ve pek çeşitli, o gün gözüme çarpan, ruhumu okşayan ve paylaşmaya değer bulduğum her şey burada bizlerle olacak bundan sonra.

Sevgiyle..