Turgut Uyar & Sezen Aksu raksı

-
Sene 1998. İlkokuldaydım henüz ve internetin yaygın olmadığı, kasetlerle teyplerde müzik dinlediğim, müzik zevkimin yakın çevremle ve televizyonda yayınlanan video kliplerle sınırlı olduğu zamanlar. Tatile gidiyoruz aile dostlarımızla, gece yolculuğu yapıyoruz henüz bölünmüş olmayan yollarda. Sezen Aksu, Adı Bende Saklı'yı henüz yapmış, bendeki Sezen Aksu sevgisi henüz filizlenmemiş. Annem yola çıkarken heyecanla kaseti almış, arabanın teybine takmış ve dinliyoruz mütemadiyen.

Sene 2014. Artık iflah olmaz bir Sezen dinleyicisiyim, kafam geldiğinde oturup bıkmadan saatlerce dinleyebilirim. Yine bitmeyen bir gece, bu kez elimde bir şiir kitabı, Göğe Bakma Durağı hatırına alınmış, sayfalar, kelimeler akmış da akmış.. Birden okuduğum şiir melodilerle, Sezen'in sesiyle kulaklarımda. Yıllar olmuş dinlemeyeli, muhtemeldir en son çocukluğumun o gecesinde dinlemişim, zira meraklısı dışında bilen paylaşan olmaz böylesini, hit olamaz çünkü böylesi. Sezen deryasında gözümden kaçan bir küçük mutluluk sebebiymiş meğer bu güzel Turgut Uyar şiiri:

TEL CAMBAZININ TEL ÜSTÜNDEKİ DURUMUNU ANLATAN ŞİİRDİR
 Sizin alınız al inandım
Morunuz mor inandım
Tanrınız büyük amenna
Şiiriniz adamakıllı şiir
Dumanı da caba
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız

Bütün ağaçlarla uyuşmuşum
Kalabalık ha olmuş ha olmamış
Sokaklarda yitirmiş cebimde bulmuşum
Ama ağaçlar şöyleymiş
Ama sokaklar böyleymiş
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız

Aşkım da değişebilir gerçeklerim de
Pırılpırıl dalgalı bir denize karşı
Yangelmişim dizboyu sulara
Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum
Hiçbirinizle döğüşemem
Siz ne derseniz deyiniz
Benim bir gizli bildiğim var
Sizin alınız al inandım
Sizin morunuz mor inandım
Ben tam dünyaya göre
Ben tam kendime göre
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız

Kaynak: Göğe Bakma Durağı, Turgut Uyar, Yapı Kredi Yayınları, 2014, syf: 24 (yazım ve noktalama kitaba sadıktır)
  

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Türkiye'den Defolup Gitmek

-
Resim
Bu kez sizlere bu çivisi çıkmış ülkeden neden ''defolup'' gitmediğimi anlatacağım, naçizane. Neden Amerika'dan döndüğümü, neden Almanya'da kalmadığımı ve neden bir başka ülkeye kalıcı kökler salmak istemediğimi, bir arzunun ötesinde bunu yapamayacağımı anlatmaya çalışacağım dilim döndüğünce.  Malumumuz, son zamanların popüler konusu bu ülkeden çekip gitmek, kapağı Batı'da bir ülkeye atmak. Ekşi Sözlük'te 2012 Ağustos'unda açılan ''Türkiye'den s*ktir olup gitmek'' başlığı bugün itibariyle 439. sayfasında. Rusya'nın savaş uçaklarından birini düşürdüğümüz ve ilişkilerimizin yay gibi gerilmeye başladığı andan beri de Rusya'ya, Türkiye'yi haritadan silme, en azından iktidar partisini seçimlerde birinci çıkarmış şehirleri yok etme gibi şahane (!) teklifler götürmeye başladı aynı kafalar, kah şaka kah ciddi paylaşımlarla. Bense Türkiye'ye döndüğüm günden beri bir suratıma küfür yemediğim kaldı. Neden döndüm ha neden?! H
Read more »

Goethe'nin İtalya Seyahati'nden Bize Kalan

-
Resim
  Küçük bir sırt çantasıyla bir başka ülkeye haftasonu için bile seyahat planı yapabildiğimiz günlerdeyiz. Gelişen teknoloji, ulaşım araçları, artan çalışma saatleri ve bitmeyen sorumluluklar aslında bizi farkında olmadan haftasonlarına hapsediyor, sıkıştırıyor. Koca bir şehri gezebilmek ve anlayabilmek için bir haftasonu ne kadar yeterli olabilir ki? Teknoloji ve ulaşım araçlarının bu kadar gelişmiş ve yaygın olmadığı dönemlerde insanlar daha az seyahat edebiliyor fakat seyahat imkanı olan şanslı azınlık daha uzun ve detaylı seyahatler gerçekleştirebiliyordu. Bu durum, bana göre, bu seyahatleri ve bu seyahatler boyunca tutulan günlük ve notları daha kıymetli hale getiriyor. Bugünün şartlarında planladığımız bir seyahat, bırakın bölgeyi ve ülkeyi, plan dahilinde olan şehirleri dahi hakkıyla gezmeye yetmiyor. Hele hele böyle uzun notlar tutmaya, detaylar kaydetmeye asla izin vermiyor. Bu da seyahatlerimizden geriye çok az şeyin kalmasına sebep oluyor. “ ... çünkü hakiki bir iç va
Read more »

Gülümseyen Van Gogh: "Çiçek Açan Badem Ağacı"

-
Resim
1890 yılının sıcak bir temmuz günü tek başına çıktığı gezintilerden birinde göğsüne bir kurşun sıkarak yaşamına son vermek ister Vincent van Gogh. Kim bilir, belki de pişman, yaralı halde kaldığı hana dönmeyi başarır. Ancak doktorunun ve haberi duyar duymaz gelen küçük kardeşi Theo’nun tüm çabalarına rağmen hayata veda eder. Sanat hayatı boyunca onu hep destekleyen küçük kardeşi Theo, ağabeyinin ölümünden sonra felç geçirir ve çok geçmeden o da hayata gözlerini yumar. Geride Vincent van Gogh imzalı yüzlerce eser, Theo’nun eşi Jo ve oğulları küçük Vincent kalır. *** Amsterdam’ın güneyinde, Museum Square denilen bölgede bulunan üç önemli müzeden biri Van Gogh Müzesi. 1973 yılında açılmış ve 2015 yılında Hollanda’nın en çok ziyaret edilen 2. müzesi olmuş. Yeniyetme bir sanatsever olarak, Van Gogh Müzesi benim de ikinci durağım olmuştu. Yorgunluğuma rağmen büyük bir keyifle gezdiğim bu müzeden bana kalan en güzel iki şeyi paylaşacağım bugün. Bunlardan ilki müzenin sonuna d
Read more »